| عقلانیت و آموزش تاریخ در نهج‌البلاغه (مجدد) |
| کد مقاله : 1258-CNF |
| نویسندگان |
|
مهدی نظری *1، محمدعلی نعمتی2، محمدحسین صادقی درویشی3 1کارشناس برنامه ریزی فرهنگی و اجتماعی، دانشگاه فرهنگیان، پردیس علامه طباطبایی خرم آباد، خرم آباد، ایران 2مدرس مدعو، گروه تاریخ، پردیس علامه طباطبایی، دانشگاه فرهنگیان،خرم‌آباد، ایران 3مدرس و مامور آموزشی، پردیس علامه طباطبایی،دانشگاه فرهنگیان لرستان، خرم آباد، ایران |
| چکیده مقاله |
| تاریخ، شرح زندگی اجتماعی گذشته انسان است. این علم دارای فوایدی برای مشاغل مختلف از جمله حاکمان سیاسی و عموم مردم در حرفه‌های گوناگون می‌باشد. قرآن کریم انسان‌ها را به گردش در زمین و قصه‌های گذشتگان و عبرت‌آموزی از سرگذشت آنان دعوت می‌کند. این دعوت به سیر در تاریخ برای سرگرمی و داستان‌سرایی صرف نیست، بلکه منظور پند گرفتن از گذشتگان و ساختن زندگی حال و آینده است. نهج‌البلاغه نیز با تکیه بر قرآن به تاریخ توجه ویژه‌ای دارد. سؤال این است که نهج‌البلاغه چرا و چگونه و از چه ابعادی به آموزش تاریخ پرداخته است. این پژوهش که به شیوه توصیفی ـ تحلیلی و مطالعات کتابخانه‌ای به ویژه تکیه بر قرآن کریم و نهج‌البلاغه، به نگارش درآمده، به این واقعیت رسیده که امام علی (ع) علاوه بر متکی بودن به تعالیم آسمانی و قرآن، با عقلانیت و حکمت خاص خویش در آموزش تاریخ مستقیماً به موارد مهمی مانند آموزش و تفکر، مطالعه، استدلال، بصیرت، فهم و علم تأکید نموده و در مقام یک عالم ممتاز با عقلانیت عالمانه و هنرمندانه حوادث و صحنه‌های تاریخی را برای عبرت‌آموزی انسان‌ها برای ساختن حال و آینده و امور دنیوی و اخروی بیان فرموده است. |
| کلیدواژه ها |
| آموزش تاریخ، قرآن، نهج‌البلاغه، عقلانیت. |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |